Het is donker in het doolhof waarin ik ronddwaal vannacht
achter iedere hoek staat een gevoel..
een gedachte..
dingen waar ik niets mee kan...
ik voel.. maar wat voel ik? wat moet ik ermee?
sneller en sneller... ren ik
steeds bots ik tegen een muur
banger en banger wordt ik
het komt allemaal terug... met elke klap
welke kant ik op ga
ik heb geen idee
waarom ik ren ik weet het niet
ik hoop alleen dat jij aan het einde staat te wachten
mn hand vast pakt
huid op huid
dan doet niets er meer toe
dan is niets gebeurt
en ben jij nog hier
bij ons
bij mij
om me vast te houden
met te wiegen
me gerust te stellen
van me te houden
zoals ik ook van jou hou...
-----------------------------------------------------
hmm ik had eerst een aantal goed ideen over dit gedicht..maar nu ik het schrijf merk ik dat het weg is...