vanaf augustus hielp je mij...
en elke keer als je me hielp was ik weer even blij...
niet alleen hielp je mij...
maar ook de leuke dingen kwamen derbij...
we maakten samen lol...
en gingen soms helemaal uit onze bol...
afentoe kwamen de traantjes uit me ogen...
om de dingen die ik soms moest gaan geloven...
maar nu heb ik je te veel gevraagd...
en hoop dat nu me leven goed opklaard...
maar dat komt vast en zeker goed...
want jij gaf mij weer volle moed...
nu ga ik zelf aan me eigen werken...
over een paar weken zal ik het al merken...
jou laat ik even met rust...
want jij hebt al genoeg geprutst...
jij hebt ook genoeg problemen...
en het liefst zou ik die van je overnemen...
ik zal je altijd blijven helpen...
zoals jij ook deed om mijn tranen te stelpen...
bedankt monique voor alle goede zorgen...
veel liefs sylvana
dit gedicht moest ikeven voor een vriendin van mij typen...
ik hoop dat ze hem mooi vind...