waar voeten
langzaam voortbewegen
krakende takjes vermijden
haast sluipend met
schaduwgevoel achtervolgd
de ril over rug en hart
dat onbedoeld
een keer teveel over-
slaat
scheelkijkend alle richtingen
hand als spoorzoeker
verdwijnt steeds even
af en toe
mag de misthoorn
even blazen
wanneer
tot grote schrik
geantwoord
bijna op ooghoogte
ja oehoe!
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2003 | ||
Thema's: |