Een muur van stilte
Mensen gaan voorbij
Jij voelt alleen de kilte
Je bent alleen en niet vrij
Niet vrij om lief te hebben
Je hebt nog zo veel pijn
Je kunt niemand binnenlaten
Bent gewend aan het eenzaam zijn
Niemand kan dicht bij je komen
De muur om je heen is stevig opgebouwd
Je houdt ze op een afstand
Je hebt ze nooit vetrouwd
Maar de dag zal komen
Dat je je durft te laten gaan
Dat je mensen kunt verwelkomen
Ze omarmen in je bestaan
En dan zal de muur verdwijnen
Langzaam, brokkelt ie af
Je gaat je realiseren
Ik verdiende geen straf
Ik verdien het niet om te blijven lijden
Om wat mij is aangedaan
Ik kan mij bevrijden
Uit deze manier van bestaan
Het vertrouwen zal gaan groeien
In de mensen om je heen
En jij zal op gaan bloeien
Inzien, ik sta niet alleen
Niet langer een muur van stilte
En mensen blijven staan
Niet langer dat gevoel van kilte
Dat is in warmte en liefde over gegaan