Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Wederom
Wanneer uren dagen worden
en dagen weken dan begin
ik te beseffen dat het
wederom niet zal gebeuren
Het wordt duidelijk dat het
voor de zoveelste keer niet
mag zijn en dat alles weer
tevergeefs zal geweest zijn
Hoop begint te vervagen en
elke dag meer en meer moet
hoop plaats maken voor de
harde realiteit
Zal ik me al maar beginnen te
verzoenen met het feit dat
ik weer in dat zwarte gat
van eenzaamheid zal vallen
Ooit komt er een dag dat ik het
beu zal zijn van uit dat gat te
kruipen en te zwoegen om er
weer bovenop te raken
Ik ben zo moe en wil gewoon
wat rust maar het wordt pijnlijk
duidelijk dat ik dat maar op
één manier zal vinden
Reacties op dit gedicht
vawi vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
vawi
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
30 november 2003
Thema's:
[Zelfmoord]
[Teleurstelling]
[Eenzaamheid]