Nu de bladeren van de bomen vallen
Nu dat de zomer voorbij is
Ik zal je hiermee overvallen
Maar vertel me, dat ik me vergis
Vertel me dat onze vriendschap niet in het water valt
Vertel me dat we nog normaal met elkaar om kunnen gaan
Vertel me dat ik het nog niet bij je heb verknald
Vertel me dat we nog steeds naast elkaar staan
Vertel me dat ik fout zat
Vertel me dat jij fout zat
Vertel me dat omdat,
Ik het soms vergat
Vertel me dat het goed komt
Vertel me dat je de waarheid zegt
Vertel me dat je hart me nog steeds verwelkomd
Vertel me; het is nog steeds echt
Maar vertel me niet dat het voorbij is
Vertel me niet dat je me niet meer spreken wil
Vertel me niet dat ik je niet mis
Vertel me niet dat ik je tijd verspil
Vertel me niet dat ik je niet zal missen
Vertel me niet dat ik er niet meer voor je wil zijn
Vertel me niet dat er niks is, maar dat ik er toch naar moet gissen
Vertel me niet dat ik me geen zorgen moet maken, dat doet me pijn
Vertel me niet; ik haat je
Vertel me niet; het is goed
Je bent nog steeds me maatje
Ik mis alleen de moed
De moed om te zeggen dat ik er voor je ben
De moed om te zeggen dat ik je wil helpen
De moed om te zeggen dat ik nog steeds naar je ren
De moed om te zeggen dat ik je pijn zal stelpen
Ik wil er nog steeds voor je zijn
Ik wil dat je me vertrouwd
Dat doe je niet en dat doet me pijn
Ik heb je altijd als bijzonders beschouwd
Ik wil je nog steeds niet kwijt…
Deze heb ik geschreven voor mijn beste vriend, in een periode dat we elkaar meer dood zwegen dan dat we met elkaar praatten...