Zal het morgen beter gaan!
Elke avond vraag ik me af;"zal het morgen beter gaan."
Ik hoop en heb verlangen naar rust en stilte.
Ik blijf neurotisch laat ik mezelf in de waan.
Dat doet dan weer pijn en voel ik de kilte.
Maar zo wil ik niet meer leven.
Ik wil niet leven in een wereld vol angst en pijn.
Ik zou willen dat ik kon leven al was het dan voor even.
Dat ik eens echt gelukkig en vol leven te zijn.
Als ik het RIAGG alles zou vertellen en laten zien
Zou ik dan zonder dit gevoel door het leven kunnen gaan?
Zou ik dan gelukkig worden, heel mischien?
Wordt dan die duistere nacht verlicht door ster en maan?
Dit zijn weer veel vragen zonder dat ik antwoorden weet.
Het is allemaal zo frustrerend, en heb ik veel verdriet.
Dan wordt ik zo gek dat ik mezelf weer volvreet.
Ik ben in de war en weet nu alles even niet.
Wanneer kom ik uit dit stomme web?
Als het niet gebeurd dan wordt ik gillend gek.
Het is nu net of ik helemaal geen gevoel heb.
Ik heb hulp nodig, anders ga ik op mijn bek!
Maar mijn "ouders"staan achter mij en mijn zut.
En die steunen mij in het proces van verwerken.
Maar om nu te vechten heb ik echt geen fut.
Toch zal ik straks een beetje vooruitgang bemerken!
jazzzz: | Woensdag, november 19, 2003 18:51 |
hoop dat het je lukt je te uiten, geeft zoveel lucht en ruimte van binnen Succes! liefs, |
|
Oorlam: | Woensdag, november 19, 2003 10:51 |
ja heb vertrouwen, aai! |
|
*Shanti*: | Woensdag, november 19, 2003 09:13 |
Er is blijkbaar veel gebeurd. Door het een keer allemaal te vertellen of op te schrijven kun je je hart luchten en vrijer ademhalen. Liefde is angst laten varen. Accepteer jezelf in liefde, met alles wat er ooit gebeurd is. Vergeef jezelf en de ander(en). Het wordt beslist weer goed! Sterkte, namasté, Shanti |
|
Auteur: Tessadejongh | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 november 2003 | ||
Thema's: |