bieke: | Dinsdag, november 18, 2003 16:20 |
Zo mooi in woorde gezet, al is het nog zo droevig. Liefs xxx |
|
Wheelgranny: | Dinsdag, november 18, 2003 09:44 |
Zoals dat bosje bloemen zijn eigen verhaal herbergt, zo spreekt ook jouw gedicht! Mooi verwoord, H.J.(anssen)! Ondanks het verdriet dat mensen om die jongens hebben, word ik warm van dit gedicht. Het zou goed passen op het monumentje dat daar geplaatst kan gaan worden! Liefs Wheelgranny |
|
jackie53: | Maandag, november 17, 2003 18:14 |
een klein monumentje ,zo,n groot verdriet,dat kan je nooit begrijpen,dat vergeet je niet!!! liefs Jackie53 | |
Pascal Janssen: | Maandag, november 17, 2003 17:40 |
Dat ssort dingen kunnen idd een diepe indruk achterlaten. Het blijft toch iets engs als er zoiets gebeurd is. Mooi verwoord Groetjes Pasje |
|
lani: | Maandag, november 17, 2003 15:47 |
prachtig... in stille weemoed verwoord. x-x-x |
|
*Shanti*: | Maandag, november 17, 2003 15:32 |
Heel liefdevol verwoord, voor 2 jonge mensen die je niet hebt gekend, maar toch door hun dood grote indruk hebben gemaakt. Liefs, namasté, Shanti |
|
kokkie: | Maandag, november 17, 2003 13:44 |
in mijn stemming kippenvel bezorgend ween ik om hun afscheid veel te vroeg en niet gewenst...ik bewonder je h.j. liefs angela |
|
Janneke Koster-Baas: | Maandag, november 17, 2003 12:07 |
Heel mooi gedicht over iets heel droevigs...helaas gebeurt het elk weekend weer. Maar je zal er maar tussenin zitten zoals jij hebt ervaren...vreselijk. liefs Janneke |
|
Auteur: H.J. | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 17 november 2003 | ||
Thema's: |