Op 30 april 2003 heb ik mijn hart aan hem gegeven,
en sindsdien geniet ik weer van alle dingen in het leven.
Hij steunt me in alles wat ik doe,
en vraagt me nooit waarom of hoe.
Remco, dat is zijn naam,
zoals de letters die op mijn armbandje staan.
Deze jongen is voor mij de prins op het witte paard,
en binnenkort samen met mij leven gaat.
Volgens hem hoef ik nergens meer bang voor te wezen,
ik zal dan ook niet meer weten wat ik nog zou moeten vrezen.
Lieve Rem, ik weet niet meer wat me bezield,
maar sinds die dag wist ik dat ik van je hield.
En het zal ook nooit meer over gaan,
met andere woorden:
De liefde tussen Zuid-Holland en Zeeland blijft tot in onze eeuwigheid bestaan!!
Veel liefs,
Eline