Je lieve ogen, mooie gezicht, je geur, je stem,
je warme armen om me heen.
Ik kan alleen maar huilen,
en ik voel me zo alleen.
Ik wil je zo graag helpen,
uren bij je zijn.
Je verdriet wegnemen,
je tranen stelpen,
maar dat wil je niet,
en dat doet zo'n pijn.
Ik ben te veel voor je,
wat voelt als een hel.
Ik snap het wel,
maar accepteren kan ik het niet.
Te groot is dit verdriet.
Je zei; dat je me perfect vond,
dat je van me hield.
Kan dat ineens over zijn?
Ik wil je terug.
Echte liefde overwint alles, zelfs dit...
IK MIS JE ZO!
IK WOU DAT ALLES ANDERS WAS!