Te laat eraan gedacht,
om je lief te hebben,
je lacht.
En nu zit ik verstrikt in een val van webben.
Zovele keren,terug naar jou gekeerd.
Maar dat ik van je zou houden,
heb ik nooit beweerd.
we wisten dat we het allebei doodgraag wouden,
Laat me niet gaan,
hou me vast,
Laat me niet staan,
en behandel me niet als een last.
Hou van me, zonder meer,
en ik zal je alles geven, keer op keer!!!