Je hart is niet langer open,
je verstopt je achter een hoge muur.
Ik probeerde hem te slopen,
met mijn oprechte liefde en hartstochtelijk vuur.
Maar ik zal er niet in slagen,
je bent geen partij voor mij.
Ik zal je niet langer meer vragen
of je nog vriendschap wilt met mij.
De waarheid wil je niet onder ogen zien,
daarmee is alles reddeloos verloren.
Ik weet niet waaraan ik het verdien,
dat je mijn smeekbedes niet wil verhoren.
Ik hoor niet thuis in jou leven,
ik kan je maar beter laten gaan.
Ondanks dat ik je alles wil geven,
en ondanks dat je een deel bent van mijn bestaan.
Een deel van mij zal voor eeuwig treuren,
voor altijd gedompeld in diepe rouw.
Waarom moest je mijn leven kleuren,
waarom was je even zo´n geweldige vrouw?