Het aftellen is begonnen,
de tandartsstoel komt naderbij.
Meermaals heb ik uitvluchten verzonnen,
de pijnloosheid achteraf, velerlei.
En toch als er altijd weer die angst,
iets uit een ver verleden.
Die eerste keer,
ik denk er nog aan, heden.
Twee volwassen mannen,
ze doken op mijn "lijf".
Ik kon niet winnen,
dat stond toen al buiten kijf.
35 jaar later,
het angstzweet breekt me nog steeds uit.
Telkens ik die arts zie komen,
met in zijn hand, die spuit!
MayadeBij: | Maandag, oktober 20, 2003 00:14 |
Op je tandjes bijten en gaan (die spuit is pijnloos namelijk, leve de vooruitgang!) kus! op dat scheve smoeltje van je.. | |
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 19 oktober 2003 | ||
Thema's: |