De zee
De zee
neemt mijn gedachten mee
gedachten over jouw, mijn vriend
zo goed gekend en zo bemind
Het water maakt mijn lippen zout
Mijn hoofd is leeg, mijn hart is koud
Overspoeld door een golf van verdriet
De tijd heelt de wonden niet
De wind fluisterd jouw naam
Ik zou wel willen schreeuwen
maar zwijgzaam
loop ik door het stroeve zand
wanneer ik dicht bij je wil zijn
Ga ik naar het strand
De zee is weids en eindeloos
net als mijn liefde voor jouw
grenzeloos
De zee geeft ruimte voor verdriet
niemand die het ziet