's Avonds na den 10en
Schijnt nog het licht
van een vergane zon
De sterren staan weer eeuwig
zoals altijd al gedaan
Ze schitteren en klitteren
spreken rust nog altijd aan
Ze spreken tot verbeelding
en voor sommige zijn het Goden
Ze laten je weer mijmeren
over dagen van weleer
Ze waken over ons
zoals altijd al gegaan
De maan staat weer trots
waar alleen helden staan
Ze vervuld ons van smacht
zoals liefde elke nacht
Misterieus, heimelijk
een bol zonder macht
Gij met u volle gelaat
U die daar altijd staat
Gij die wolven doet huilen
en mensen vervult van smacht
De zon opgebrand als
een koning zonder kracht
Elke nacht strijd geen macht tegen geen kracht
En de sterren kijken toe