Holle klanken in lege kamers
snelle stappen in het dubbel
van de muren, van vrouwen
die de namen roepen van verloren
kinderen; krakende vloeren en
fluisterende muren, slaande deuren
in herhaling in de lange
kille gangen, een eenzaamheid
die rinkelt, gromt en buldert.
Ik verdrink in
dit hoofd vol woorden
dit gehamer van
wat lijkt te zijn.
Ik voel je zingen
maar je lied
bereikt me niet.