POST MEETING SYNDROOM
Als de leegte in het huisje
Weer vordert naar eenzaamheid
Is de weg tot het wennen
Heel hard en langzaam
Het gelach en getier
Dat weergalmde door de muren
De getinte en gewone gesprekken
Zijn nu niets meer dan een herinnering
Waar is de vreugde
De samenhang van woorden
Die het huisje hier liet bloeien
tot een een fabelachtig concert
en nu is het enigste geluid dat ik hoor
de auto’s die langs de baan scheuren
en de helse stilte zonder gelach
die eenzaam achterblijft...
Janny Hoogendam: | Vrijdag, oktober 17, 2003 09:12 |
Cool gedicht, moet echt een paar keer lezen liefs janny |
|
Toonie: | Dinsdag, oktober 14, 2003 18:42 |
*traantje* Mis jullie allemaal zo vreselijk.. Tot gauw? |
|
Rep: | Dinsdag, oktober 14, 2003 17:51 |
en toch, die herinnering... die is goed! Groet Rep |
|
darkman: | Dinsdag, oktober 14, 2003 16:32 |
leuk gevonden broertje ga zo door. | |
Ana (stacia): | Dinsdag, oktober 14, 2003 12:45 |
tommetoch ... | |
green eyes !: | Dinsdag, oktober 14, 2003 12:30 |
ja na zulk druk weekend zal het nu wel stilletjes zijn ;) liefs marina |
|
arie: | Dinsdag, oktober 14, 2003 11:50 |
zoek het in de herinnering van het moment en laat zo je hart weer volstromen sterkte, Arie |
|
Carama Chad: | Dinsdag, oktober 14, 2003 11:46 |
die warmte hé :D ^__^ |
|
Auteur: The Slayer | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 14 oktober 2003 | ||
Thema's: |