ik heb het zo koud van binnen
mijn hart is versteend
waar moet ik beginnen
heb het niet zo gemeend
kan niet meer voelen
dat doet te veel pijn
weet niet wat mensen bedoelen
als ze zeggen dat ze gelukkig zijn
tot wanhoop gedreven
ben ik ergens beland
zonder angst maar met beven
ben ik daar gestrand
kan niet meer lachen want dat doet zeer
wil het verstoppen maar weet niet waar
en positief denken lukt ook al niet meer
het weegt nu allemaal veel te zwaar
daarom dit gedicht geschreven
met veel pijn in mijn hart
misschien kan ik het zo een plekje geven
en zie ik het niet meer zo zwart
minoes
vinkje: | Donderdag, september 25, 2003 19:41 |
Krijg er kippevel van..... weet wat je doormaakt, sterkte. Liefs! |
|
kokosnoot: | Donderdag, september 25, 2003 14:16 |
Fantastisch geschreven, maar je moet je pijn niet willen verstoppen, lukt toch niet. Ik denk dat het beter is naar je gevoel te luisteren, naar je hart te luisteren en niet bang zijn voor je gevoel. Ik weet dat het ongeloofwaardig klinkt, maar er komen vanzelf betere tijden, probeer er in te geloven. Liefs van de kokosnoot. |
|
lovegirl: | Donderdag, september 25, 2003 09:54 |
prachtig en goed van je gedaan om het op te schrijven het doet altijd weer goed om van je af te schrijven, liefs lovegirl. |
|
Auteur: minoes | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2003 | ||
Thema's: |