Met tranen in mijn ogen,
kijk ik in de zwarte nacht.
Ook vandaag heeft er niemand,
aan mij gedacht.
De inhoud van mijn leven,
lijkt plots zo klein.
Misschien is het wel beter,
als ik gewoon dood zou zijn.
Dan zou niemand zich over mij,
nog zorgen moeten maken.
Dan kon ook niemand,
mij nog pijnlijk raken.
Ik laat niemand achter,
dat is een feit.
Ik sta alleen,
in deze ongelijke strijd.
Een strijd waarin alles
kan en mag.
Een strijd die begint bij de geboorte,
en eindigt in het graf.
bieke: | Donderdag, november 13, 2003 12:59 |
Je bent niet alleen Eric, je hebt je kids en die houden van zo'n papa. Bieke, |
|
margot: | Zondag, september 21, 2003 21:12 |
ja wel hoor,was op zoek naar je gedichten...;-))) liefs,margot |
|
ukkie: | Zondag, september 21, 2003 19:57 |
eenzaam das een raar gevoel, ach ja, er zijn mensen die om je geven, mensen waarvoor je iets betekent, al laten ze dit niet altijd merken ... je bent belangrijk voor hen. denk je altijd aan iemand? bel iemand op ofzo, ga leuke dingen doen. Ga je niet eenzaam voelen, want das een raar gevoel, en niet leuk. er zijn echt wel veel mensen om jou, al zijn ze misschien even 'onzichtbaar'. kusjes ukkie |
|
Mitsoe ®: | Zondag, september 21, 2003 16:08 |
Zeker weten dat er iemand aan jou denkt ! | |
Evenstar21: | Zondag, september 21, 2003 15:55 |
je bent nooit alleen, al lijkt het soms wel zo. er is altijd iemand die het iets kan schelen... kuzzzzzzzzzz |
|
~#~paulke~#~: | Zondag, september 21, 2003 15:39 |
heel erg mooi gemaakt, maar blijf wel strijden tot het bittere eind...ook al voel je je soms alleen, er is altijd wel iemand die aan je denkt liefs ~#~paulke~#~ |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 september 2003 | ||
Thema's: |