3 jaar lang,
hou ik van de dood.
Maar nog steeds ben ik in leven,
wanneer komt die plek waar ik naar verlang?
Mijn leven is een hel,
en de dood,
is de enige oplossing,
die mijn denkwijze tot nu toe bood.
Ik doe iedereen alleen maar verdriet.
Ik wou dat ik nooit geboren was.
Gister was ik bijna naar die andere wereld gegaan.
Helaas was ik WÉÉR te zwak,
ik durfde het weer niet aan..
En nu op mijn zusje d'r verjaardag,
kan ik geen vreugde delen.
Alleen maar die stomme nep-lach.
Waar mijn verdriet,
net zoals de jaren hiervoor,
verstoppertje zal spelen.
Ik wil kunnen genieten van het leven,
gewoon een keer vrolijk zijn.
Misschien is dat zo op de plek hierna.
Wat een mooi plek,
daarzo, zonder pijn...