Overdag is alles zo stil
de uren tel ik af
tot langzaam de avond valt
en ik jou weer verwacht.
Een nacht vol passie
geef je mij steeds weer
ik laat me volledig gaan
telkens meer en meer.
Bleef het maar duren
dit zalige moment
alles is magie
als jij bij me bent.
Maar als de zon opkomt
ga je heen
een lange dag ligt voor me
helemaal alleen.
We mogen niet samen zijn
je bent een verboden vrucht
die zo heerlijk smaakt
ik ween stil,en zucht.
Een paar gestolen momenten
hunkeren naar elkaar
stiekem in je oor fluisteren
ik hou van je,echt waar.
Zal er ooit iets veranderen
aan deze liefde die niet mag
eens samen over straat lopen
kijken naar je lieve lach.
De tijd zal ons leren
of je kan blijven
als dat gebeurt
kan ik een nieuw gedicht schrijven!