na de laatste lange inhalering
word je gevangen in een wereld van lucht
waar je gelukzalig zweeft zonder zorgen
niet denkt aan de dag van morgen
alleen jijzelf hoort erin thuis
in je hoofd kraakt een zacht geruis
niemand die je mag storen
of ze zullen het mogen horen
de buitenwereld ziet je niet zoals jij je voelt
je had het ook niet zo bedoeld
je ogen doorlopen en lippen bloedrood
ze kijken je aan mompelen in zichzelf
als ze dit nog één keer doet, wordt het d'r dood