way of life..
18 maart 1996..
Een rustig, kalm riviertje wordt een woeste waterval
..zo onverwacht..
.
.
.
een vrije val, de diepte in
..onvoorspelbaar..
maar vooral pijnlijk
getekend moet ik verder
telkens opnieuw meegesleurd in het kolkende water...
tegenslag na tegenslag
opeens 2 helpende handen aan de oever
ik grijp ze, alle hoop hierop gericht
we staan oog in oog
...maar de greep van de handen wordt losser...
daar ga ik weer, de woeste rivier in
hopend dat ik snel toch de oever bereik
om in de ogen van de helpende handen te kijken,
en opnieuw open te bloeien...
Een rustig, kalm riviertje wordt een woeste waterval
..zo onverwacht..
.
.
.
een vrije val, de diepte in
..onvoorspelbaar..
maar vooral pijnlijk
getekend moet ik verder
telkens opnieuw meegesleurd in het kolkende water...
tegenslag na tegenslag
opeens 2 helpende handen aan de oever
ik grijp ze, alle hoop hierop gericht
we staan oog in oog
...maar de greep van de handen wordt losser...
daar ga ik weer, de woeste rivier in
hopend dat ik snel toch de oever bereik
om in de ogen van de helpende handen te kijken,
en opnieuw open te bloeien...
Reacties op dit gedicht
| tessa snellinx: | Dinsdag, juli 22, 2003 11:08 |
| evy,ik begrijp wat je boedoelt.ik heb het geluk dat ik terug kan open bloeien met de hulp die ik heb gehad,ik hoop dat jij ook vlug iets vindt op je beter te voelen je zusje tessa | |
| sofieketje: | Dinsdag, juli 08, 2003 21:19 |
| hey, heel mooi gedichtje !!! mis u, wat er ook gebeurdt dat zal altijd zo blijven liefst sofieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Snellinx Evy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2003 | ||
| Thema's: | ||