Ik ben net een schildpad
Ik schuil in men schild wanneer
Ik men gevoelens ga uitten.
Ik kruip telkens terug
In men schild,
Dit doe ik telkens opnieuw
En ik ben nog maar een kind.
Als het te zwaar word verberg
Ik me in men schild,
Niemand hoeft iets te zien.
Niemand kan me toch verlossen van men pijn
Dus dan maar terug in men schild.
Ik weet het ik ben nog maar een kind,
Ik heb nog zo’n grote weg te gaan.
Maar men schild blijft bij me,
Niemand hoeft men pijn te zien.
Ja,ik ben net een schildpad
Dat telkens terug onder zen schild kruipt.
Ik weet het,dit is niet goed,
Maar ik weet niet hoe het anders moet.
-xxx-