Paranoia
Geen vertrouwen meer
“de kat uit de boom kijken”
nog zacht uitgedrukt
bang voor alles
wil alles kunnen overzien
alles weten
met mijn rug tegen de muur
dan voel ik me ietwat veilig
opdat er niemand achter me staat
probeer zo eerlijk mogelijk te zijn
vraag dat ook terug
geen geheimen
wederzijds respect en vertrouwen
alleen
vertrouwen, ik wil het zo graag terug
maar tot op zekere hoogte
ik kan het niet meer
leer ze eerst maar eens kennen
om te zien wat het waard is
zelfs in mijn eigen kamer
ben ik niet meer veilig
voor de angst/paniek gedachten
die me ’s avonds overvallen
als ik heel erg bang of onzeker ben
kleed ik me compleet zwart
teken heel me gezicht vol
en zet muziek kei hard op
om anderen uit mijn buurt te houden
maar…
voor wie ben ik eigelijk bang?
Mijn gedachten
Zijn eigelijk degenen die me angst inboezemen
Maar hoe kom ik van die angst af?
Door meer zelfrespect te krijgen?
Ik weet het niet
Kan jij het me niet zeggen?
De angst is diep
Instinctief en oud
Diep geworteld dus
Maar hoe kan ik het onkruid wieden?
Of moet ik het ’t prachtstuk’ van de tuin laten zijn?
Maar hoe?
Of is de put dieper dan ik dacht?
*bevend en bang*: “Ik kan het niet alleen…”