Soms weet ik het echt niet meer
zal dit gevoel ooit eindigen,
of zal het geluk voor mij
nog ooit terug beginnen.
Aan jou te denken
je zo te moeten missen.
Diep in mij altijd weer
die intense leegte van binnen.
Het hart nu koud
" bevroren "
zelfs de warmte van de zon kan het
niet meer bekoren.
Niet meer weten waar ik met mijn
gedachten heen moet
de pijn die ik blijf voelen
is het dat wat mensen
met innerlijke leegte
bedoelen....
" Gedachtes "
aan jou die
steeds in mijn hoofd
binnenedringen
wist ik maar hoe ik ze
kon bedwingen.
Maar s'nachts in het donker
alleen
durf ik te huilen
zonder schaamte
zonder spijt.
Want in de kilte van de nacht
durf ik te zeggen wat
niemand overdag
begrijpt.
leen baert: | Maandag, juni 09, 2003 12:07 |
Wat een prachtig gedicht ik krijg er overal kippenvel van!!!! Lieve knuf Tina |
|
Auteur: knufbeertje01 | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 09 juni 2003 | ||
Thema's: |