De tranen die je oog ontsnappen
geblakerd donkerrood
doen de vreugd vervagen
stervend in je schoot
een nieuw vacuum, een zwarte bril
waarmee je naar de wereld kijkt
een nieuw pakket van stil verdriet
dat het tranendal verrijkt
maar achter die donk're heuvels
op een mooi plekje daar
ligt geheel voor jou alleen
mijn glimlach voor je klaar