Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Verbondenheid
Zwichtend onder m'n noodlot
haal ik meermaals jouw beeld voor m'n ogen
en denk ik terug aan die magische nacht
waarin we samen onze band smeedden.
Een ongedwongen loop van herinneringen
die we deelden met elkaar
even een sterk gevoel van verbondenheid
En dan alweer...afscheid
weer moest ik je loslaten
alsof ik gedoemd ben alleen te zijn
Toch koester ik elke blik van je ogen
en elk woord dat je me gezegd hebt
Maar diep in mij komt weer die vraag
die me altijd terug doet struikelen
Hoelang nog?
Reacties op dit gedicht
Rivendel vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
margot
:
Zaterdag, mei 24, 2003 17:41
blijven koesteren en hopen...
liefs,margot
Over dit gedicht
Auteur:
Rivendel
Gecontroleerd door:
Firebolt
Gepubliceerd op:
24 mei 2003
Thema's:
[Vriendschap]
[Eenzaamheid]
[Angst]