Ik sta op een heuvel
Een heuvel in mijn gedachten
En de wind waait om me heen
Ik voel me rond draaien
Met gesloten ogen
Voel ik de zucht van moeder aarde langs me gaan
Op weg naar eeuwig rust
De bijen zingen een verhaal
De bomen spelen de maat
Plots valt alles weg
Het is stil
Het is de stilte voor de storm
De klink gaat naar beneden
Mijn territorium wordt betreden
Een dondervloed van woorden
Wervelt om me heen
Maar in mijn hoofd is het stil
Toch is het onrustig
En donder en bliksem begeleiden
De zondvloed der sprekenden
Weer de stilte
Een lichte zucht
Doet de boomtoppen ruisen
Een zoete geur bedwelmt me
En neemt me mee naar boven
Ik stijg boven de wolken uit
Maar een fikse windstoot
Ontneemt me mijn adem
En ik stort ter aarde
Steeds sneller vliegt de tijd voorbij
En dan…