Pokkediabetes!
Denk je dat het goed gaat met mij?
Nou, niet echt, dus wees maar niet blij!
Ik ben het zat, zo spuugzat!
Ik heb er geen zin meer in, weet je dat?
Met die diabetes moet ik altijd rekening houden,
ik wilde dat ze er iets tegen vinden zouden.
Een eilandjes-van-langerhandstransplantatie is te duur,
waar het ik het geld vandaan, voor zo'n kuur?
Al die dokters, ziekenhuizen, spuiten en meters,
hebben ze nu echt niks beters?
Ze zeggen dan nog 'Ze kunnen het niet aan je zien!',
maar ik heb wel blauwe plekken waar ik niet van dien!
Mijn vrienden zeggen 'Wat zijn je vingers ruw!',
'Ja,'zeg ik dan, 'dat komt door het prikken, en het doet zeer als ik duw'.
Nee, o nee, er is niemand die het ziet,
och lieve dokter, bent u dan zo'n blinde Piet?
Oke, het is niet zo erg als niet meer kunnen lopen,
maar ik mag niet alles eten en dus ook niet kopen.
En moet ik wat eten, dan heb ik geen zin,
maar dan is het 'Hup Lau! Het moet er gewoon in!'
Ik voel me vaak ook niet echt lekker,
diabetes is net een (rot)wekker.
Zit je hoog, zit je laag, je voelt het meteen,
dat betenkt eten of spuiten, dus hup op de been!
Iedereen bedoeld het goed, maar snapt er weinig van,
ik wilde dat ik ze mijn gevoel eens geven kan.
Dan zouden ze niet meer zo stom staan kijken,
als ik vies suiker moet eten die op snoepjes lijken.
Maar ik prijs ze gelukkig dat ze het niet snappen,
want dan kon ik hen ook nog eens oplappen!
Ik mag niet opgeven, en dat weet ik heel goed,
wie wil mij steunen en geeft mij wat moed?
Toch moet ik zeggen, het helpt je vaak beter,
als iemand anders je steunt dan zo'n betweter.
Zij zeggen 'Stop het lekkers er maar in!'terwijl het niet mag,
je voelt je al beter en er verschijnt een lach...
Lieve mensen, ik vraag jullie allemaal,
stel je vragen aan mij, niet aan een ander, dan sta ik ook niet voor paal!
Ik zal overal een eerlijk antwoord op geven,
en kunnen we allemaal rustig verder leven...
En alsjeblieft, niet achter mijn rug 'Wat zielig, ach gut!'
Ik ben niet zielig, en achter mijn rug vind ik k*t!
Ik regel alleen wat mijn lichaam niet doet,
niet omdat ik het wil, maar omdat het moet!
(december 2000)
Nou, niet echt, dus wees maar niet blij!
Ik ben het zat, zo spuugzat!
Ik heb er geen zin meer in, weet je dat?
Met die diabetes moet ik altijd rekening houden,
ik wilde dat ze er iets tegen vinden zouden.
Een eilandjes-van-langerhandstransplantatie is te duur,
waar het ik het geld vandaan, voor zo'n kuur?
Al die dokters, ziekenhuizen, spuiten en meters,
hebben ze nu echt niks beters?
Ze zeggen dan nog 'Ze kunnen het niet aan je zien!',
maar ik heb wel blauwe plekken waar ik niet van dien!
Mijn vrienden zeggen 'Wat zijn je vingers ruw!',
'Ja,'zeg ik dan, 'dat komt door het prikken, en het doet zeer als ik duw'.
Nee, o nee, er is niemand die het ziet,
och lieve dokter, bent u dan zo'n blinde Piet?
Oke, het is niet zo erg als niet meer kunnen lopen,
maar ik mag niet alles eten en dus ook niet kopen.
En moet ik wat eten, dan heb ik geen zin,
maar dan is het 'Hup Lau! Het moet er gewoon in!'
Ik voel me vaak ook niet echt lekker,
diabetes is net een (rot)wekker.
Zit je hoog, zit je laag, je voelt het meteen,
dat betenkt eten of spuiten, dus hup op de been!
Iedereen bedoeld het goed, maar snapt er weinig van,
ik wilde dat ik ze mijn gevoel eens geven kan.
Dan zouden ze niet meer zo stom staan kijken,
als ik vies suiker moet eten die op snoepjes lijken.
Maar ik prijs ze gelukkig dat ze het niet snappen,
want dan kon ik hen ook nog eens oplappen!
Ik mag niet opgeven, en dat weet ik heel goed,
wie wil mij steunen en geeft mij wat moed?
Toch moet ik zeggen, het helpt je vaak beter,
als iemand anders je steunt dan zo'n betweter.
Zij zeggen 'Stop het lekkers er maar in!'terwijl het niet mag,
je voelt je al beter en er verschijnt een lach...
Lieve mensen, ik vraag jullie allemaal,
stel je vragen aan mij, niet aan een ander, dan sta ik ook niet voor paal!
Ik zal overal een eerlijk antwoord op geven,
en kunnen we allemaal rustig verder leven...
En alsjeblieft, niet achter mijn rug 'Wat zielig, ach gut!'
Ik ben niet zielig, en achter mijn rug vind ik k*t!
Ik regel alleen wat mijn lichaam niet doet,
niet omdat ik het wil, maar omdat het moet!
(december 2000)
Reacties op dit gedicht
| rubber2: | Donderdag, juni 07, 2012 19:53 |
| ik snap wat je bedoeld iedereen heeft medelijden en praat over je terwijl je het zelf niet leuk vind dat ze je elke keer vragen hoe het met je gaat, geniet er van!!! ook met diabetes kun je genieten! doe wat je altijd al wilt doen, en geniet,,, trouwens heb jije en dieet dan? met diabetes mag je alles eten hoor! | |
| Little Flower: | Zondag, november 01, 2009 19:43 |
| :''( het komt me zo bekend voor, maar de gedachte dat ergere dingen in het leven zijn houdt me op de been. veel liefs, Little flower |
|
| pegasje: | Zondag, februari 01, 2004 11:44 |
| amai, zo een mooi gedicht. ik zou het zelf niet mooier kunnen uitleggen. Vooral het einde vind ik mooi, want ik kan mij daar ook nogal in opjagen hoor, in alles wat die mensen achter mijn rug om zeggen . Waarom vragen ze het niet gewoon aan mij?? Ik heb wel geluk dat sommmige mensen rondom mij mij begrijpen. Nu gaat het wel wat moelijk, mijn suikerwaarden gaan nogal hoog mja, ik haal het wel, en alles komt, hoop ik , wel terug in orde........... dikke knuffel.. |
|
| ikkeuhhh007: | Dinsdag, januari 06, 2004 20:33 |
| hey... tranen , woede , afkeer tegen die rotziekte , dat voel ik ... ook ik heb diabetes... en voel me er helemaal niet goed bij ... super hoe je het verwoord... beter zou ik niet kunnen |
|
| margot: | Zaterdag, mei 17, 2003 02:31 |
| héél herkenbaar meisje...momenteel ben ik van het spuiten af wel medicatie in pilvorm en regelmatig prikken...en nee wij zijn niet zielig...wij doen wat ons lichaam zelf niet meer doet ;-)))omdat het moet!!!!! knap geschreven,hou moed en veel sterkte!!!!!!! liefs,margot |
|
| Myriamm: | Vrijdag, mei 16, 2003 21:35 |
| Wat heb je dat mooi onder woorden gebracht. Het is vreselijk als je lichaam iets anders wil dan jij. Je bent absoluut niet zielig, heb grote bewondering voor je. liefs, Myriamm |
|
| Luijkx: | Vrijdag, mei 16, 2003 17:25 |
| Mooi geschreven, Ik weet zelf niet zo goed wat diabetes inhoudt, maar ik zou het ook fijner vinden als ze het gewoon aan mij vragen en niet aan een ander, je bent gewoon een normaal mens! Mooi omschreven, ik zou het aan je vrienden laten lezen. Veel sterkte. Liefs, Laura |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lauderaatje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||