Straat zonder einde
straat van toen
leek zo lang
mijn ogen zijn gegroeidleven van toen
leek hetzelfde
maar blijkt zo kort
Erna Muermans: | Donderdag, mei 15, 2003 19:52 |
Laurens opgepast dit soort denken geeft aan dat je ouder wordt (lees oud) prachtig weergegeven liefs erna |
|
Margaritha: | Donderdag, mei 15, 2003 18:44 |
Als je leeft en sterft op je sterfbed dan was je leven lang.....als je leeft en sterft lang voor je sterfbed dan was je leven kort...;-)) | |
Roger Bamps: | Donderdag, mei 15, 2003 17:47 |
Als ik terugdenk aan mijn jeugd, dan kan ik het mij nog levendig voorstellen. Groetjes, Roger Bamps. |
|
Caroline Maas: | Donderdag, mei 15, 2003 17:31 |
Simpele waarheid, maar zo is het. Het perspectief verandert. Mooi verwoord! Liefs, Caroline |
|
friedel: | Donderdag, mei 15, 2003 16:09 |
Al blijkt het leven nog zo kort te zijn, blijf ervan genieten! is een prachtig gedicht. |
|
free: | Donderdag, mei 15, 2003 13:13 |
als je kind bent lijkt alles kleiner maar dat besef je later pas.... liefs free |
|
Thecool: | Donderdag, mei 15, 2003 12:44 |
leven we in een dop of doppen we in het leven nostalgisch word het woord weergegeven sjappo Lau |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 15 mei 2003 | ||
Thema's: |