Snel als een gedachte
zwart als het diepste water
In een schone vlucht naar later
Zien zonder ogen
tranen om te drogen
Als een vluchtige gedachte
aan wat de pijn verzachtte.
Maar wat nu niet vrij meer was
de woorden die je las
Als een rode draad
nu gehaat;
Het zijn van de herinnering
verliezen bij het sterven
niemand om te erven.
Verloren wijsheid en gedachtegang
Alles wat je was en zou zijn
geboorte maakt rein