Sorry, dat ik je kom storen,
ik was het eigenlijk niet van plan.
Maar wat ik je zeggen wil, moet je horen,
waarschijnlijk weet je er niets van.
Weet je, 'k moet erover praten,
te lang al loop ik ermee rond.
Ze heeft me weer verlaten,
ondanks ze me de liefste vond.
Sorry zei ze, 'k kan het niet meer aan,
en ze verdween, zelfs zonder een zoen.
Dit mocht ik jou toch toevertrouwen,
wel dan, zeg eens, wat ik moet doen.
Eenzaam, wat dat woord betekent,
dat weet ik pas sinds kort.
Het is een lam gevoel en soms steekt het,
Zeg sorry, als ik lastig word.
Sorry zei ze, wat moet ik beginnen?
en 't mooiste is, ik weet van geen schuld.
Oh, 't geeft zo'n leeg gevoel hier binnen,
't is makkelijk zeggen, jongen, heb gduld.
Later, als de pijn voorbij is,
dan merk je juist die leegte pas.
Maar ja, ik zal wel zien, kom ik ga eens,
Sorry, als ik lastig was.