Tranen rollen over mijn wangen.
Tranen van verdriet, spijt en verlangen.
Het begon allemaal 7 jaar terug.
Ohh wat ging die tijd toch vlug.
Verlangend naar de tijd van toen.
Kon ik de tijd maar keren en die tijd over doen.
Dan had ik het heel anders gedaan.
Dan had ik je nooit zonder te zeggen hoeveel ik echt om je geef, hebben laten gaan.
Spijt van de dingen die ik je moest zeggen niet heb durfen zeggen.
Mijn gevoelens voor jou was gewoon te moeilijk voor mij om in woorden uit te leggen.
Je naam staat vaak in mijn dagboek geschreven.
Alle mooie herinneringen roep ik weer tot leven.
Alle dingen die we als goede vrienden deden.
Herinneringen aan jou zijn de mooiste herinneringen uit mijn verleden.
De vlam in mijn hart voor jou is na alle jaren nog steeds niet gedoofd.
Jou mooie gezicht met die mooie ogen en lieve lach spoken nog steeds door mijn hoofd.
De dag dat we afscheid van elkaar moesten nemen heb ik jou naam in mijn hart geschreven.
Daar zul jij voor eeuwig en altijd voort leven.