Enkele woorden kunnen soms zoveel meer betekenen,
zoveel meer waard zijn dan enkele grootse daden bijeen.
Een simpel "ik zie je graag" kan soms hartverwarmend zijn
en een "ik vind je de moeite waard om voor te leven"
kan moetgevend werken,
kan steun geven wanneer je het niet meer ziet zitten,
niets meer ziet zitten.
We horen het zo graag, waarom zeggen we het dan zo weinig?
Zijn we soms bang om een negatief,
niet wederkerend antwoord te krijgen?
Ongelofelijk hoe een combinatie van zo weinig letters,
zo krachtig kunnen werken, spijtig dat de angst om gekwetst te raken vaak even krachtig kan zijn.
Zo'n zinnetjes kunnen in een kindertijd een mens veranderen,
zelfs vaak vormen.
Zelfs wanneer de jonge tijden al lang gepasseerd zijn,
kan een liefhebbend woord goed doen.
We hebben er dan zelfs meer nood aan omdat het horen van prijzingen eerder een uitzondering als een regelmaat wordt.
Onbegrijpelijk hoe krachtig woorden kunnen zijn.
Een slag in het gezicht doet vaak minder pin als een oorlog van woorden.