De thee staat klaar
De koekjes liggen netjes in de trommel
In de schommelstoel zit ouwe saar
Ze is al 86, ze schommeldt heen en weer
Met haar ogen op de deur gericht
Maar er komt niemand meer.
Niemand in de wijde omtrek komt
Saar doezelt in, maar haar hond gromt
Langzaam gaan haar ogen open
Ze aait Lobbes over zijn kop met een lachend gezicht
En schommeld heen en weer
Met haar ogen op de deur gericht
Maar er komt niemand meer