180 graden
Naar aanleiding van
een gesprek
woeste bergen
en mezelf
(maar ook niet meer dan dat)
moet ik toegeven
dat het kleine hoekje
waarvan ik vermoedde
dat het de waarheid schuilhield
is verworden
tot een lijnrechte van 180 graden
waarop ik
balancerend
de achtergebleven knobbel
van het hoekpunt blijf zoeken
zodat ik
misschien desondanks
de plooien
alsnog
gewoon weer glad kan strijken
Reacties op dit gedicht
| meikske: | Donderdag, mei 06, 2004 13:50 |
| Goed... xx | |
| lani: | Maandag, maart 31, 2003 18:25 |
| knap gevonden! x-x-x |
|
| pooky: | Maandag, maart 31, 2003 10:58 |
| mijn reactie had je al... je kent de uitdrukking buigen of barsten wel... eens je waarheid barst, buigt al het andere in een andere stand... buigpunten genoeg, dus waarom op zoek gaan naar een waarheid die er wellicht geen is? plooien gladstrijken is ok zolang je daar niet terug door gaat naar illusionaire (?) waarheden om in te geloven... Ben ik aan het preken? Of bullshit aan het verkopen? Steek het dan maar op mijn nog-niet-onder-ijskoud-water-gestaand-hebbende-vermoeide-hoofd.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kimvsw | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2003 | ||
| Thema's: | ||