kweevet nimmer zè,
ik praat constant over u, tegen iedereen
idenk constant aan u, ma denkt gij uk wè es aan mij ! ?
zo op n moment, plots ! ?
Gans men vriendenkring vind u ne klootzak,
ik blijf u graag zien, ondanks alles wa ge mij ebt aangedaan!
Het gefluister achter me in de bus . . .
Kweet echt nimmer wak moen doen of denken,
soms geeft ge mij keiveel hoop,
en dan laat ge vo de rest van den avond nix meer van u hore.
klijk mss wel sterk,
maar vanbinnen ga ik kapot
van de pijn, van verdriet
maar ondanks alles, blijf ik steeds van je houden,
maar ik ben kapot ... ... ...