Ik tast
Ik zoek
Al naar het zover ik in mijn herinneringen kan wegduiken
Ik hoop het dit keer in de stilte te vinden

Tot mijn verbazing praat ik tegen de stoel
de voor mij leven lose stoel
Die stoel die daar altijd stond
Misschien weet het
Waar ik het vinden kan

Niet bepaald tot mijn verbazing
Zweeg de stoel met de stilte mee
Zoals altijd
Logisch want het stond daar altijd maar

Heeft iemand ooit het wel eens gevonden
Of het ooit bezeten
Volgens mij is het al sinds het aller eerste begin zoek

Op de tv hoef ik het al helemaal niet te zoeken
Boeken beweren voor mij onbegrijpelijke theorieën
Weet jij het misschien

Het verstand der mensheid
Help
waar is het toch gebleven?