Eenzaam
Het is buiten licht de zon die schijnt,
het is de kou in mij die niet verdwijnt.
Er word veel aan mij getrokken,
en ik zit hier nu met de brokken.
Het leven speelt met mij een spel,
mijn gevoelens raken in de knel.
Nog steeds bang om onder de mensen te komen,
niets komt er uit van al mijn dromen.
Wat heb ik die anderen toch aan gedaan,
dat ik zo eenzaam door het leven moet gaan.
Hebben ze dan na het verlies van mijn zoon niet verstaan,
dat ik zoals het eerst was niet door kan gaan.
Geef ons de rust die wij graag willen,
zonder in ons gevoel te verkillen.
Geef ons de rust alle drie,
dat is alles meer vraag ik niet.
Eenzamen Vrouw