Ik ben het beu,
Ik heb er genoeg van.
Voor al mijn gebreken en al wat ik niet kan.
Ik ben zwak en wil het niet meer.
Het enigste waar ik aan denk is hier weg kunnen gaan,
Weg uit dit land,weg van het heelal.
Het is mijn grootste wens telkens ik ween.
Dankzij haar ben ik nu nog in leven,
Had ze er niet geweest was ik niet zo lang gebleven.
Ik kon nergens heen en nergens bij,
Dan vraag ik mij af wat er verdomme toch mis is met mij?
Zij is nu nog alles voor mij,ze is mijn drug.
Als zij me verlaat heb ik geen leven en krijg ik het nooit terug.
Ooit zal ik toch eens afscheid moeten nemen,
Mijn woord verbreken.
Dan zal ik eeuwig spijt hebben,
Want dat zal ze me nooit vergeven..
#Dit was een gedicht voor Eline door Dylan#