Nieuwjaar 2003
Zoekend naar mijn karrenspoor
Ging ik er even onderdoor
Ik verdampte het woordje embolie
Gelukkig geen euthanasie
Vorig jaar molesteerde hij een Afghaan
Nu heeft een Irakees het weer gedaan
George Bush wilt Irak verguizen
Toeval of niet: ’t rijmt op hakenkruizen
Dagen gaan naamloos voorbij
Soms krampachtig, soms blij
Soms bedwelmend, soms kwaad
Jij blijft een mens van formaat
Ik geloof niet meer in de Sint
Toch voel ik me een zondagskind
Het sluimerende verlangen
Geeft zich vrijwillig gevangen
Ik ben de lijnen van je huid
Zij spreken een taal zonder geluid
Zo ben ik bij je, dag en nacht
Schitterend door Hem Hierboven bedacht
’t Is toch fijn hier rond te dwalen
met zijn allen op weg naar de finale
Ik raad je aan te blijven hopen
Niemand kan dan je humeur nog slopen
Blijven verlangen is een kunst
Het niet hebben soms een echte gunst
Want het hebben van de zaak
Is vaak het einde van het vermaak!!!!