Geen gezin
Is totaal
Hetzelfde
Toch verwacht ik
Dat het zo is
Een cliche beeld
Die in mijn hoofd hangt
En wat ik ook doe
Het blijft daar plakken
Ik, die nooit echt
Een familie-gevoel heb
Merkte onlangs
Dat ik iets miste
Om aan mij te herinneren
Aan de goeie 'oude' tijden
Geen foto's te bekennen
Van wat ooit was
Verleden verdwijnt
In mijn gedachte
Zonder te weten
Wat zo anders was
Het veroorzaakte paniek
Om niet te weten
Wat vroeger was gebeurd
Een stuk van je leven
Zo vaag, zo onduidelijk
Het knaagt aan je
Of het nou leuk was
Of juist helemaal andersom
Ik verlang het te weten
Maar het kan helaas niet
Dus bedacht ik een oplossing
Vanaf nu bewaar ik mijn momenten
Zodat ik in de toekomst
Terug kan kijken van wat was
En zo een verleden levend te houden