Zoveel vragen,
Er is nu al 2 jaar voorbij
En het is nog allemaal zo vers voor mij
Ik weet dat je er niet meer ben
Dat ik je niet meer zie,niet meer met je weg ken
Ik heb alles maar verdrongen
Overal overheen gezongen
Er over praten doet me zoveel pijn
Waarom kan je nou niet gewoon bij ons zijn?
Elke dag stel ik weer die vragen
Al 2 jaar lang,al zoveel dagen
Ik weet:daar krijg ik toch geen antwoord op
Maar zolang ik leef blijven die vragen in me kop
Je was heel ziek en had veel pijn
Het heeft waarschijnlijk zo moeten zijn
Maar waarom moest je zo vroeg overlijden?
Is er dan niemand die dat ken vermijden?
De vragen spoken maar door me hoofd
Waarom ben je bij ons weggeroofd?
Het doet gewoon verrot veel pijn
Dat jij niet meer bij ons ken zijn
Ik mis je ma,heel veel liefs Daan