De dagelijkse sleur
Soms zijn er van die sombere dagen
Dat je het liefst in je bed zou blijven
En iedereen maar aan je kop blijven vragen
Waarom je niet een gedicht zou schrijven
Alles om je heen is zwart
En diep van binnen moet je huilen
Maar van buiten ben je kei hard
Toch wil je het liefst bij iemand schuilen
Jezelf wil en mag je niet zijn
Je moet voor mensen zorgen
Toch wordt je gek van al die pijn
En denk je veel liever aan morgen
En hoe je ook knokt en vecht
Niets wil nu nog baten
Maar je houd je hoofd voor de buitenwereld recht
Toch wil je het liefst dit masker weglaten
Altijd staan er mensen voor je klaar
Waarop je terug kunt vallen
Ze zijn er voor je zonder gemaar
Maar jij zult het toch wel weer verknallen
Je mond schroef je vast op een mooie lach
En je doet je dingen net als altijd
En er was niemand die het zag
Dat alles in je hart snijd
Flash backs uit je klote jeugd
Angst voor wat er nog komen gaat
Niets of niemand doet je deugd
Er is niemand die je nu niet haat
Zo ween je stilletjes elke nacht
Want niemand mag het horen
Ziet steeds weer voor je hoe je bent verkracht
En vraagt je af waarom je bent geboren
Dat je het liefst in je bed zou blijven
En iedereen maar aan je kop blijven vragen
Waarom je niet een gedicht zou schrijven
Alles om je heen is zwart
En diep van binnen moet je huilen
Maar van buiten ben je kei hard
Toch wil je het liefst bij iemand schuilen
Jezelf wil en mag je niet zijn
Je moet voor mensen zorgen
Toch wordt je gek van al die pijn
En denk je veel liever aan morgen
En hoe je ook knokt en vecht
Niets wil nu nog baten
Maar je houd je hoofd voor de buitenwereld recht
Toch wil je het liefst dit masker weglaten
Altijd staan er mensen voor je klaar
Waarop je terug kunt vallen
Ze zijn er voor je zonder gemaar
Maar jij zult het toch wel weer verknallen
Je mond schroef je vast op een mooie lach
En je doet je dingen net als altijd
En er was niemand die het zag
Dat alles in je hart snijd
Flash backs uit je klote jeugd
Angst voor wat er nog komen gaat
Niets of niemand doet je deugd
Er is niemand die je nu niet haat
Zo ween je stilletjes elke nacht
Want niemand mag het horen
Ziet steeds weer voor je hoe je bent verkracht
En vraagt je af waarom je bent geboren
Reacties op dit gedicht
| Jook: | Dinsdag, januari 07, 2003 20:55 |
| mooi gedicht! aangrijpend! | |
| kimberlyke: | Zaterdag, januari 04, 2003 14:47 |
| hey meisjes , weer ene mooi gedicht hoor , jammer van de achtergrond ervan ... Jullie weten dat jullie bij mij steeds mogen uithuilen en echt geen masker hoeven op te zetten . Misschien zit het soms weer eens tegen maar denk dan aan de mooie momenten en vergeet de slechte en geniet van die goede ... zo overwin je de slechte wel hoor !! dikke kus en knuffel , kimberly xxx |
|
| Iejoor: | Donderdag, januari 02, 2003 19:58 |
| En dan zijn er mensen voor je...Echt... Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: melliebellie&essie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||