Jij en ik waren als water en vuur en toch onafscheidelijk.
Tegenpolen trekken elkaar aan maar uiteindelijk……
Heeft het lot voor ons bepaalt en zijn we uit elkaar gedreven.
Heb nooit het antwoord gekregen. Heb je me vergeven?
Een vraag waar ik het antwoord op weet maar zou het van jou willen horen.
Geef me een teken, gebaren of woorden.
Help me! Bevrijd me! Zeg me waar je naartoe bent gegaan.
Waarom heb je me in deze harde wereld alleen laten staan.
Als ik verdwaald was bracht jij me op het juiste pad.
Zelfs op de dagen dat ik diep in de put zat…..
Gelukkig was er na de regen altijd zonneschijn.
Ik kon er op rekenen dat jij er voor me zou zijn.
Maar steeds als de zon leek door te komen.
Was er weer regen die me hielp uit mijn dromen.
Maar totdat de dag dat zon weer zal schijnen
Weet ik diep in mijn hart….. dat je bij me bent.
Keer op keer doe ik mijn ogen dicht
Dan zie ik jou gezicht als een tunnel met aan het einde een bundel van licht.
jij bent die zonnestraal die mijn tranen doet opdrogen.
jij geeft me de reden dat ik niet stop met geloven….
dat het einde nog lang niet in zicht is.
Jij houd me op de been en het is mijn plicht….
Om je droom levend te houden.
Op de fundering die jij hebt gelegd zal ik mijn dromen bouwen
En zorgen dat je naam nooit vergeten zal zijn……..
Tot we elkaar terug zullen zien zal ik leven en verdrijven de herinneringen aan jou, de pijn.