Weet je nog toen, die dag...
Die dag toen je voor de duizendste maal tegen me zei:
Het spijt me, ik hou van jou! Met haar mooie glimlach.
Ik voelde me weeral zo gelukkig, zo vrij.
Weet je nog toen, die dag...
Dat ik zo zalig in je armen lag.
Meisje, waarom heb je dat nu toch gedaan?
Zeg het tegen me, en kijk me aan.
Weet je nog toen, die dag...
Toen we zo gelukkig waren.
Net als al die alle andere dagen.
Ben ik nu zo blind, dat ik dit allemaal niet aankomen zag?
Weet je nog toen, die dag...
Dat je me voor de zoveelste keer had verlaten.
Ik was ontroostbaar, maar toch had ik de moed niet om je te haten.
Ik vroeg me altijd maar af, of het echt wel niet aan mij lag?
Weet je nog toen, die dag...
Toen je zei, dat je niet meer zonder mij kon leven?
En dat je alleen maar je liefde aan mij zou geven.
En nu weeral die pijn, en zoveel schreeuwen, terwijl iedereen zegt dat dat niet mag.
Weet je nog toen, die dag...
Toen we al die beloften en toekomstplannen hadden gemaakt?
Nu is er geen toekomst meer voor ons, kvoel me hier zo naakt.
Zo stom was ik, dat ik dat allemaal niet zag!
Weet je nog toen, die dag...
Die dag, dat ik je alleen liet uitgaan?
Je zei tegen me: Ik hou alleen maar van jou, vertrouw me! Trek het je niet zo hard aan.
Ik ging dus door en liet je alleen gaan, en nu herinner ik me alleen nog maar die lieve glimlach.
Weet je nog toen, die dag...
Diezelfde nacht kreeg ik telefoon van je vriendinnen.
“Marco, je hebt ze een laatste kans gegeven, ze heeft het verknoeid, ze wist dat het niet mag! “
De pijn kon dus weeral beginnen.
Weet je nog toen, die dag...
Al die dagen de afgelopen 14 maanden van vreugde, liefde, pijn, afzien en verdriet?
Ik dacht dat je veranderd was, dat was je dus duidelijk niet.
En toen ik je na die nacht weer zag...
Je had zelfs geen spijt!
Ik dacht dat je zielsveel van me hield, Godverdomme!
Alles verpest, door die andere stomme jonge.
En weeral ben ik je kwijt!
Nu ben jij gelukkig, mij al lang vergeten.
En ik zit hier, met een angstig gevoel, niet kunnen slapen, drinken en eten.
Meisje, ik hou nog altijd zielsveel van jou!
Per Sempre. Weet je nog toen, die dag...
* Dit is net gebeurd, ik voel me zo eenzaam, ik heb ze zoveel kansen gegeven, maar dit wordt me te veel.
Ik zien ze nog doodgraag, maar ik denk dat mijn vrienden gelijk hebben, ze is me gewoon niet waard, als ze me telkens opnieuw kwetst. *
De Angeli Marco 14-11-02