Vandaag zijn mijn schouders lichter.
Balast overboord.
Even geen verliezers in mijn hoofd.
Alles wat gezegd is en beloofd.
Een punt achter de zin van het leven.
Vraagteken op papier, uitroepteken in mijn stem.
Hier een schip, daar de branding. Zeilen bol, blaas nog wat harder.
Als een stem in de wind varend alle richtingen op.
Zoek niet , laat het gebeuren.
De bekenden komen zo dichtbij. Tot ze verdwijnen en later vreemden blijken te zijn.
Vandaag alles in rust, Alleen morgen weer samen.
Een kaars die lanzaam de uren op brand.
Een snee , een sprong, vol in een strijd die de jouwe niet is.
Vasthouden aan de reling, gesterkt door de storm.
Vandaag nog laten waaien , morgen windstil.
---- genoeg geweest---
------dromer---