Voetstappen
op het pad
van mijn geheugen,
voetstappen
die me
waker maken,
Voetstappen
die alles openbaren
Even ben ik bang,
ik sluit mijn ogen
en probeer te vluchten
Zonder zicht ren ik
door de gangen
van mijn ziel
totdat ik niet meer
verder kan
Uitgeput zit ik
voor me uit te kijken,
langzaam komen
de tranen die over
mijn wangen stromen
De voetstappen
verdwijnen,
en ik vraag me af
hoe lang ik het nog
volhou om voor
mezelf te vluchten.....