Jij kwam zomaar in mijn leven,
mijn hart veroveren.. dat was jou streven.
Ik vond het wel spannend want jij had een vriendin,
totdat ik echt wat voor je ging voelen, toen was het niet meer naar mijn zin.
Ik wou je niet met iemand anders delen,
ik wou jou hart compleet voor mezelf stelen.
Tot op de dag van vandaag is het me nog steeds niet gelukt,
alle pogingen zijn mislukt.
Zelfs door de liefde met je te bedrijven kwam ik er niet,
nu zit ik hier, alleen.. met al mijn verdriet.
Waar was jij gisteravond, de avond dat ik je zou zien?
Zat jij weer bij je vriendin misschien?
Jij zegt me dat ik het voor jou ben,
waarom hoor ik dan die twijfel in je stem?
Al had je mij echt leuk gevonden,
had je mijn gevoelens niet op deze manier verslonden.
Toch moet ik jou hart zien te veroveren,
maar in hemels naam.. hoe kan ik jou betoveren??